Tibet Information Network

7-04-2005

wersja do druku

Share

Zwolnienia po zakończeniu kar

TIN otrzymał informacje o zwolnieniu trojga więźniów politycznych z Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, którzy skończyli odbywać swoje kary.

Anu, nazywana również Amą [mamą] Anu, szwaczka, która straciła nogę po potrąceniu przez ciężarówkę, została zwolniona po odbyciu kary czterech lat więzienia. Aresztowano ją w ramach kampanii „mocnego uderzenia”, która rozpoczęła się w marcu 2001 roku, i skazano w październiku. Do tej pory nie wiadomo, jakie postawiono jej zarzuty. Mogła narazić się władzom przynoszeniem jedzenia więźniom politycznym i udzielaniem im schronienia po zwolnieniu. Pięćdziesięciodwuletnia Anu – osadzona w celi ze „zwykłymi” skazanymi za przestępstwa kryminalne – była jedną z dwóch ostatnich więźniarek politycznych w Drapczi (oficjalnie „Więzieniu TRA”).

Z Drapczi zwolniono również czterdziestokilkuletniego Dziamphela Dziangczuba z lhaskiego okręgu Tolung Deczen. Dziamphel został zatrzymany za udział w pierwszej wielkiej demonstracji po rewolucji kulturalnej 27 września 1987 roku. Wypuszczono go i aresztowano ponownie 19 kwietnia 1989 roku, a siedem miesięcy później skazano na 19 lat więzienia za utworzenie podziemnej organizacji niepodległościowej w klasztorze Drepung. Władze oskarżyły go o „nielegalne powołanie organizacji separatystycznej w klasztorze, gromadzenie tajnych informacji, nielegalne przekroczenie granicy, rozpowszechnianie ulotek nawołujących do niepodległości Tybetu oraz udział w rozruchach w marcu 1989 roku”. W 1994 roku jego karę zmniejszono za, jak podały władze, wzorową pracę w więziennym ogrodzie warzywnym. W ten sposób w Drapczi został tylko jeden z „grupy dziesięciu” skazanych w tym samym procesie mnichów Drepungu – Ngałang Phulczung.

Trzecim zwolnionym więźniem jest Lobsang Namgjal – mnich z Instytutu Buddyjskiego Neczung, pochodzący z lhaskiego okręgu Czuszur. Aresztowano go w marcu 2001 roku i skazano na cztery lata więzienia. Wcześniej, w 1995 roku, został skazany na trzy lata „edukacji przez pracę”. Ma niemal czterdzieści lat.

Home Aktualności Raporty Teksty Archiwum Linki Pomoc Galeria
 
NOWA STRONA (od 2014 r.)