Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

wersja do druku

Share

Wodospad młodości

Dhondup Gjal

Czyste, niebieskie niebo

Ciepło promieni słońca

Wonne kwiaty

Majestatyczne góry -

 

Aima!

 

Ale jeszcze piękniejszy

Spiętrzony wodospad

Na stromej grani

 

Patrz!

 

Krystalicznie białe promienie rozpostarte

Niczym pawi ogon

Skrzydła papugi

Deseń brokatu

 

Słuchaj!

 

Szmer tryskającej wody, czysty i słodki

Anielska muzyka

Cudowna melodia

Muzyka bogów

Z czystego źródła

 

Kji!

 

To nie jest zwykły wodospad -

Majestat

Nieustraszone serce

Niezrównana duma

Silne ciało

Drogocenne klejnoty

Melodyjna muzyka

 

Ten!

 

Rwący wodospad

Chluba młodych Krainy Śniegu

 

Ten!

 

W roku 1980

Moc serc i zdolności młodych Bo

Walka, co przydaje godności

Muzyka młodości

 

Kji! Kji!

 

Młodzieńczy wodospad

Kaskada młodości

 

Skąd masz

To nieustraszone serce

Niewzruszoną pewność

Nieugiętą dumę

Niewyczerpane siły?

 

Tak!

 

Deszcze trzech miesięcy wiosny

Przybór trzech miesięcy lata

Ożywczy grad i burze trzech miesięcy jesieni

Lód i śnieg trzech miesięcy zimy

 

I więcej!

 

Woda z ośnieżonych gór, łąk, dolin i wąwozów

 

Krótko!

 

Woda pomyślności

Woda dostatku

Woda spełnienia

Woda doskonałości

Woda Ośmiu Czystości

 

Setki tysięcy przymiotów i zalet

 

Jesteś wodą przyjaźni

Której niestraszny krok w najgłębszą przepaść -

Jesteś wodą wszechświata

Dzielnie tocząc się doliną

Dumnie biorąc nowe

 

Jesteś otwarta, silna, majestatyczna

Bez cienia arogancji i skazy

Tryskasz z głębokich źródeł

Wolna od tego, co plugawe

Masz w sobie geniusz i przepych młodości

 

Kaskado!

 

Tyś świadkiem historii

Drogą przyszłości -

Twe krople oddechem kraju

Promienie dumą i wzrostem

 

Bez ciebie!

 

Gdzież zanurzyć miecz języka

Ostrzyć klingę talentu

 

Bez ciebie!

 

Nie rozkwitnie drzewo medycyny

Filozofia i religia buddyjska nie zrodzą owocu

 

Być może!

 

W twym kryształowym umyśle

Drzemią rany historii

Blizny starych bitew

Urazy głupoty

Skrzepy konserwatyzmu -

Tak być nie może

 

Gdyż!

 

Masz dumę, majestat i siłę młodości

Zimowy lód nigdy cię nie zatrzyma

Ani nie otępi

Twego biegu nie wstrzymają

Setki wściekłych cięć miecza

 

Gdyż!

 

Źródło wodospadu tkwi głęboko w śniegach

Sięga bezkresnego oceanu -

Twoja historia jest długa

Napawa dumą, tchnie godnością

Jakże melodyjne twe chóry czasu

Nasze natchnienie i moc

 

Słyszałeś? Wodospadzie!

 

Do was, młodzi Krainy Śniegu

 

Czemu pozwalacie morzyć głodem konia natchnienia?

Czemu pozwalacie cierpieć w upale słoniowi poetyki?

Czemu pozwalacie, by kurz pokrył śnieżnego lwa metafory?

Czemu nie nakarmicie sieroty tańca i muzyki?

Kto uratuje dziedzictwo astrologii?

Kto powita oblubieńca nauki?

Kto weźmie za żonę pannę techniki?

 

Niestety! Wodospadzie!

 

Twoje jasne, światłe, melodyjne odpowiedzi dotrą do naszych uszu

Są wyryte w naszych umysłach niczym rzeźby w skale

 

W prawdzie!

 

Tysiąc wspaniałych osiągnięć przeszłości

Nie rozwiąże dzisiejszych spraw

Woda z wczoraj nie zaspokoi dzisiejszego pragnienia

W usychającym drzewie historii nie ma życia

Bez duszy tu i teraz

Nie zabije puls postępu

Nie popłynie krew postępu

I nikt nie zrobi kroku

 

Kji! Wodospadzie!

 

Twe łagodne fale

Krople bryzgającej wody

Symbolizujesz siłę nowego pokolenia Krainy Śniegu

Twój nurt, twój grzmiący ryk

 

Nasz!

 

Zwierciadło nadziei nowego pokolenia -

Musimy strzec się tych dróg

Konserwatyzmu, izolacjonizmu, ignorancji, gnuśności

Zacofania, dzikości, mroku i reakcji -

W naszym kraju nie ma dla nich miejsca

 

Wodospadzie! Wodospadzie!

 

Nasze umysły popłyną z twym nurtem

Nasza krew będzie kipieć jak twoja

W odmętach tego, co nadejdzie

Choćby najtrudniejszą ścieżką

Młodzi Tybetu, wyzwólcie się z lęku

 

Ludzie!

 

Oto otwiera się przed wami nowa droga

 

Patrzcie!

 

Nowe pokolenie Krainy Śniegu

Maszerujemy ramię w ramię

 

Słuchajcie!

 

Ta melodyjna pieśń

Jest hymnem młodych Krainy Śniegu

Świetlistą drogą

Dumą i odpowiedzialnością

Radością życia

Pieśnią walki

 

Młodzieńczy wodospad nigdy nie wyschnie

Nic nie splami jego wód

 

Tak jest!

 

Wodospad tryska z głosów młodych Tybetu

 

Tak jest!

 

Wodospad tryska z umysłów młodych Tybetu

 

 

 

 

 

 

 

 

Dhondup Gjal jest uważany za ojca nowoczesnej poezji tybetańskiej. Był jednym z najbardziej wpływowych pisarzy, poetów i uczonych współczesnego Tybetu. Odebrał sobie życie w 1985 roku. Miał zaledwie 32 lata.

 

Tibetan Bulletin, vol. 5, nr 3, lipiec-sierpień 2001.

Za angielskim przekładem Ceringa Szakji.

 

 

 


Home Aktualności Raporty Teksty Archiwum Linki Pomoc Galeria
 
NOWA STRONA (od 2014 r.)