Julu Dała Cering nie żyje
|
Julu Dała Cering urodził się w 1930 roku
w lhaskim okręgu Takce. Wkrótce potem uznano go za nowe wcieleni
Czoni Julu Rinpocze i przewieziono do klasztoru
Gaden Szarce. W 1950 roku uzyskał zaszczytny tytuł gesze
(odpowiednik doktoratu z teologii) i rozpoczął
studia w tantrycznym uniwersytecie Gjuto.
W 1959 roku aresztowano go za udział w Powstaniu Lhaskim, skazano na dożywocie i osadzono w rukhagu (oddziale) 5 lhaskiego więzienia Drapczi. Wyszedł na wolność w 1979 roku po ogłoszeniu “polityki liberalizacji”. Do 1982 roku – kiedy to zaproponowano mu stanowisko w Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej i Zrzeszeniu Buddyjskim – wykładał filozofię buddyjską na Uniwersytecie Lhaskim. |
26 grudnia 1987 Julu Dała Cering i jego przyjaciel Thupten Cering z Drepungu zostali aresztowani za udzielenie filmowanego przez cudzoziemców wywiadu, w którym mówili o systematycznym gwałceniu praw człowieka i nędzy w Tybecie. “Wieczorem 26 lipca 1987 dwóch mnichów, Julu Dała Cering i Thupten Ceringszerzyło reakcyjne poglądy, takie jak niepodległość Tybetu, na użytek zagranicznych elementów reakcyjnych, które przybyły do TRA podając się za turystów – donosiło Radio Lhasa. – Przy okazji bezwstydnie zelżyli politykę Komunistycznej Partii Chin i Rządu Ludowego”. Obu mnichów oskarżono o przestępstwo “rozpowszechniania propagandy kontrrewolucyjnej” (paragraf 2 artykułu 102 kodeksu postępowania karnego).
Pierwszy rok spędzili w areszcie śledczym Seitru – w tym siedem miesięcy, intensywnie przesłuchiwani, w karcerach. 19 stycznia 1989 roku Pośredni Sąd Ludowy w Lhasie skazał Julu Dała Ceringa na 10, a Thuptena Ceringa – sześć lat więzienia. Wyroki mieli odbywać w Drapczi.
Skandynawscy dyplomaci, którzy wizytowali Drapczi w listopadzie 1990 roku, informowali, że Julu Dała Cering “miewa się dobrze”. Zwolniono go, warunkowo, w listopadzie 1994, na trzy tygodnie przed przyjazdem oenzetowskiej grupy roboczej. Julu spotkał się jednak z delegatami i poinformował ich, że w więzieniu nie można praktykować religii, a zwalnianym duchownym uniemożliwia się powrót do klasztorów. Wzmianki o tym znalazły się później w oficjalnym raporcie grupy.
Po zwolnieniu Julu Dała Cering był bezustannie
inwigilowany przez chińskie służby. Cierpiał na zaburzenia psychiczne i
wiele chorób somatycznych, których przyczyną
były tortury i maltretowanie w więzieniu. Zmarł 16 stycznia 2002 o godzinie
14.55 w swoim domu w Lhasie. Cześć jego pamięci.