Podczas 57. sesji Komisji Praw Człowieka ONZ Chińskiej Republice Ludowej po raz kolejny udało się nie dopuścić do dyskusji na temat przestrzegania praw człowieka w Chinach i Tybecie. Warto jednak zauważyć, że większość państw zasiadających w Komisji nie poparła proceduralnego [blokującego dyskusję] wniosku o „no-action”, do którego uciekają się Chiny: 30 z 53 członków głosowało przeciw lub wstrzymało się od głosu. „Fakt, iż większość członków Komisji z Ameryki Łacińskiej i Europy Wschodniej oraz państw zachodnich nie poparła Chin, jest pozytywnym przesłaniem dla ofiar naruszeń praw człowieka w Chinach i Tybecie”, powiedział kalon Cełang Tethong, minister spraw zagranicznych tybetańskiego rządu na wychodźstwie.
 Tybetański rząd na wychodźstwie jest rozczarowany postawą Unii Europejskiej i innych państw zachodnich, które nie podpisały się pod projektem rezolucji, wniesionym przez Stany Zjednoczone. Z uznaniem przyjęliśmy jednak oświadczenie Belgii, która w imieniu Unii Europejskiej sprzeciwiła się proceduralnym wybiegom Pekinu i wyraziła zaniepokojenie „coraz brutalniejszymi represjami i kampaniami politycznymi oraz odbieraniem praw religijnych i kulturalnych [mieszkańcom] Tybetu i Xinjiangu”. Oświadczenie to, złożone po zgłoszeniu wniosku ChRL [o głosowanie nad „no-action”], poparły także Bułgaria, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Polska, Słowacja, Słowenia, Węgry, Malta i Turcja.
 Tybetański rząd na wychodźstwie jest wdzięczny Stanom Zjednoczonym Ameryki Północnej za wniesienie projektu rezolucji, potępiającej Chiny. Pani Ambasador Shirin Tahir-Kheli, przewodnicząca delegacji amerykańskiej, powiedziała po zgłoszeniu proceduralnego wniosku ChRL: „Stany Zjednoczone nie widzą żadnych powodów dla szczególnego traktowania [Chin]. To jest Komisja Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych, której unikalne, fundamentalne zadanie polega na omawianiu [sposobów] promowania i chronienia powszechnych praw człowieka. Poparcie wniosku o „no-action” jest więc wyrazem lekceważenia celu [działania] Komisji”.
 Tybetański rząd na wychodźstwie jest wdzięczny wszystkim rządom, oenzetowskim instytucjom praw człowieka i organizacjom pozarządowym, które podczas obrad Komisji poruszały kwestię ustawicznego gwałcenia praw człowieka w Tybecie. W ten sposób ONZ rokrocznie dokumentuje naruszenia owych praw w Tybecie. Jesteśmy wdzięczni za wielki wysiłek tybetańskich organizacji pozarządowych i działających na całym świecie grup poparcia dla Tybetu, które zabiegały o przyjęcie rezolucji.
 Tybetański rząd na wychodźstwie popiera dialog, którego celem jest rozwiązanie problemów praw człowieka, przed którymi stoją władze chińskie. Dialog taki musi jednak przynosić namacalne rezultaty, które odczują w codziennym życiu mieszkańcy [ChRL]. Jak dotąd nie udało się tego osiągnąć. Zachodnie rządy, zwłaszcza państw Unii Europejskiej, muszą więc zweryfikować swoje tzw. wspólne stanowisko wobec dotyczącej Chin rezolucji.
 Wzywamy członków Komisji, by w przyszłości nie pozwolili Chinom chować się za proceduralnymi wybiegami, które uniemożliwiają najwyższemu forum ONZ ds. praw człowieka dyskusję i potępienie ChRL za brutalne, systematyczne gwałcenie podstawowych praw i wolności mieszkańców Chin, Tybetu, Turkiestanu Wschodniego i Mongolii Wewnętrznej. Z sesji na sesję ponura sytuacja w dziedzinie praw człowieka w Chinach wzbudza coraz większe, globalne zainteresowanie, będące skutkiem podejmowanych na całym świecie zabiegów i wysiłków.