Teksty. Z perspektywy Chińczyków
Przepisy dotyczące kwestii religijnych w TRA
XI Stały Komitet Rządu Ludowego Tybetańskiego Regionu Autonomicznego
Część I
Zasady ogólne
Artykuł 1: Przepisy te opracowano zgodnie z Konstytucją, „Przepisami dotyczącymi kwestii religijnych" Rady Państwa i stosownymi ustawami, a także warunkami panującymi w regionie autonomicznym, aby chronić wolność wierzeń religijnych obywateli, strzec harmonii społecznej i zgody między religiami oraz uporządkować zarządzanie kwestiami religijnymi.
Artykuł 2: Obywatelom przysługuje wolność wierzeń religijnych.
Żadna instytucja ani osoba prywatna nie może zmuszać obywateli do wierzenia albo niewierzenia w żadną religię; nie wolno zmuszać obywateli do wiary w tę, a nie inną religię; nie wolno dyskryminować obywateli wierzących w jakąkolwiek religię (dalej: obywateli religijnych) ani obywateli, którzy nie wierzą w żadną religię (dalej: obywatele niereligijni).
Zapanuje wzajemny szacunek i harmonijne współistnienie obywateli religijnych i niereligijnych oraz obywateli, którzy wierzą w odmienne religie oraz różne sekty jednej religii.
Artykuł 3: Prawo chroni normalną działalność religijną oraz prawa i interesy organizacji religijnych, ośrodków działalności religijnej, zawodowego personelu religijnego i obywateli religijnych.
Organizacje religijne, ośrodki działalności religijnej, zawodowy personel religijny oraz obywatele religijni powinni przestrzegać prawa oraz stosować się do zasad i przepisów, prowadząc lub uczestnicząc w działalności religijnej, strzec jedności państwa, jedności narodowości oraz stabilizacji społecznej.
Organizacje religijne, ośrodki działalności religijnej i zawodowy personel religijny nie mogą wykorzystywać religii do narażania bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa publicznego, zakłócania porządku zarządzania społecznego, naruszania praw indywidualnych i demokratycznych ani przywłaszczania własności publicznej i prywatnej.
Artykuł 4: Wszystkie religie stosować się będą do zasady niezależności i administracji wewnętrznej. Organizacje religijne, ośrodki działalności religijnej i kwestie religijne nie będą podlegać dominacji sił zagranicznych i zewnętrznych.
Artykuł 5: Struktury rządu ludowego wszystkich szczebli będą aktywnie kierować organizacjami religijnymi, ośrodkami działalności religijnej i zawodowym personelem religijnym w celu zagwarantowania miłości kraju i miłości religii, ochrony kraju i interesów ludu, jedności w marszu naprzód oraz wzajemnego dostosowania religii i socjalizmu.
Artykuł 6: Ośrodki działalności religijnej nie mogą przywracać lub przywracać ukradkiem zdelegalizowanych wcześniej przywilejów feudalnych i represyjnego systemu wyzysku ani przywracać lub przywracać ukradkiem systemu labrangów tulku i relacji wzajemnego podporządkowania klasztorów.
Artykuł 7: Zgodnie z zasadą pełnomocnictw, jurysdykcji terytorialnej oraz z prawem, departamenty do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu i wyższych będą kontrolować, kierować i nadzorować to, jak organizacje religijne, ośrodki działalności religijnej i zawodowy personel religijny stosują się do prawa, przepisów i zasad; ustanowią lokalne systemy zarządzania i pokierują nimi, będą sprawdzać i akceptować wszelkie zmiany projektów oraz otoczą nadzorem wszystkie działania religijne.
Departamenty rządu ludowego szczebla okręgu i wyższych, odpowiedzialne za kwestie takie jak bezpieczeństwo publiczne, sprawy cywilne, zdrowie, edukacja, zabytki i informacja, odpowiadają za nadzór administracyjny w zakresie swoich kompetencji i zgodnie z prawem.
Rządy ludowe miast i biura spraw dzielnicowych będą zgodnie ze swoimi kompetencjami wspierać departament do spraw religii w rozwiązywaniu kwestii religijnych. Komitety wiejskie będą koordynować swoje działania ze wszystkimi szczeblami rządu ludowego, by właściwie wykonywać zlecone prace.
Część II
Organizacje religijne i ośrodki działalności religijnej.
Artykuł 8: Powołanie, zmianę statusu lub rozwiązanie organizacji religijnej rejestruje się zgodnie z „Przepisami kierowania i rejestracji organizacji społecznych" oraz „Metodami wykonawczymi kierowania i rejestracji religijnych organizacji społecznych". Powołanie, zmianę statusu lub rozwiązanie organizacji religijnej na szczeblu prefektury należy zgłosić w departamencie do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego.
Organizacje religijne zgodnie z prawem podlegają nadzorowi i kierownictwu lokalnych departamentów do spraw religii i departamentów spraw cywilnych rządu ludowego.
Artykuł 9: Organizacje religijne są odpowiedzialne za przedstawienie „Zasad demokratycznego zarządzania ośrodków działalności religijnej" oraz zorganizowanie i wdrożenie systemu oceniania i awansowania pracowników religijnych.
Artykuł 10: Zgodnie z „Metodami zarządzania publikacjami wewnętrznymi" organizacje religijne i ośrodki działalności religijnej mogą redagować i publikować wewnętrzne publikacje religijne. Publikacja i publiczne rozpowszechnianie wydawnictw religijnych oraz materiałów audiowizualnych podlega ogólnokrajowym „Przepisom administrowania publikacjami" i „Przepisom administrowania materiałami audiowizualnymi" oraz „Tymczasowym postanowieniom w sprawie poprawy zarządzania rynkiem publikacji religijnych" TRA.
Publikacje i materiały audiowizualne, których treść dotyka religii, muszą być zgodne z „Przepisami administrowania publikacjami" oraz „Przepisami administrowania materiałami audiowizualnymi" i nie mogą zawierać:
żadnych treści godzących w zgodę między obywatelami religijnymi i niereligijnymi,
żadnych treści godzących w zgodę między różnymi religiami i w łonie religii,
żadnych treści dyskryminujących lub znieważających obywateli religijnych albo niereligijnych,
żadnych treści propagujących lub idealizujących separatyzm etniczny, ekstremizm religijny i terroryzm,
żadnych treści godzących w zasadę niezależności i administracji wewnętrznej,
żadnych treści naruszających prawo i ogłoszone przepisy.
Artykuł 11: Organizacje religijne i ośrodki działalności religijnej, które prowadzą drukarnię ksiąg religijnych, muszą uzyskać zgodę departamentu do spraw religii i departamentu wydawnictw rządu ludowego regionu autonomicznego.
Artykuł 12: Organizacje religijne i ośrodki działalności religijnej mogą przyjmować datki od obywateli religijnych i przeznaczać je na działalność organizacji lub finansowanie działalności religijnej zgodnie z własną tradycją. Datków nie wolno jednak wymuszać ani określać ich wysokości.
Organizacje religijne i ośrodki działalności religijnej, które otrzymują datki religijne z zagranicy, będą postępować zgodnie z „Przepisami regionu autonomicznego w sprawie zarządzania zagranicznymi datkami dla organizacji pozarządowych i osób prywatnych na cele pomocowe".
Organizacje niereligijne oraz ośrodki, które nie są zarejestrowane jako ośrodki działalności religijnej, nie mogą organizować i prowadzić działalności religijnej ani przyjmować datków o charakterze religijnym.
Artykuł 13: Organizacje religijne lub ośrodki działalności religijnej, które planują budowę struktur religijnych takich jak wolno stojący posąg religijny, stupa albo kaplica z młynem modlitewnym poza granicami ośrodka działalności religijnej, winny zwrócić się o zbadanie projektu i zgodę do departamentu do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego po uzyskaniu zezwolenia właściwego ze względu na lokalizację prefekturalnego departamentu do spraw religii. Departament do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego powinien udzielić zgody lub jej odmówić w ciągu trzydziestu dni od daty wpłynięcia wniosku.
Organizacje religijne i ośrodki działalności religijnej, planujące budowę dużych wolno stojących posągów religijnych poza granicami ośrodka działalności religijnej powinny postępować zgodnie z przepisami Rozporządzenia Rady Państwa w kwestii spraw religijnych.
Organizacje i osoby prywatne, które nie należą do organizacji religijnych lub ośrodków działalności religijnej, nie mogą wznosić i budować dużych wolno stojących posągów religijnych ani kaplic z młynami modlitewnymi.
Artykuł 14: Zbiorowa działalność religijna obywateli religijnych odbywać się może w miejscach zarejestrowanych jako ośrodki działalności religijnej lub uznanych za takie przez departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego. Powinien nią kierować zawodowy personel religijny lub personel stosujący się do wymogów, jakie stawia się religii.
Artykuł 15: Plany utworzenia ośrodka działalności religijnej będą sprawdzane i akceptowane zgodnie z procedurami określonymi przez państwo i region autonomiczny.
Ośrodki działalności religijnej wypełnią formalności rejestracyjne zgodnie z właściwymi przepisami państwa i regionu autonomicznego.
Ośrodki działalności religijnej, które łączą się, dzielą, zamykają lub w inny sposób zmieniają zarejestrowany zakres działalności, powinny zgłosić owe zmiany w urzędzie, w którym zostały zarejestrowane.
Artykuł 16: Zgodę na remont, odnowę lub odbudowę ośrodka działalności religijnej wydać musi lokalny departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu. Następnie należy złożyć wniosek i uzyskać zgodę departamentu do spraw religii na szczeblu prefektury. Departament do spraw religii rządu ludowego szczebla prefektury powinien udzielić zgody lub jej odmówić w ciągu trzydziestu dni od daty wpłynięcia wniosku.
Na remont, odnowę lub odbudowę ośrodków działalności religijnej, które są chronione jako zabytki kultury, zezwolić musi departament zabytków kultury zgodnie z ustawami i rozporządzeniami w sprawie ochrony zabytków kultury.
Artykuł 17: Ośrodki działalności religijnej powołują organizacje zarządzające i praktykują zarządzanie demokratyczne. Członkowie organizacji zarządzających ośrodkami działalności religijnej wyłaniani są na drodze demokratycznych konsultacji, wykonują zadania statutowe i przedstawiają sprawozdania urzędowi, w którym zarejestrowano ośrodek działalności religijnej.
Artykuł 18: Organizacje zarządzające ośrodkami działalności religijnej winny ustanowić wszechstronny system zarządzania personelem, finansami, kontrolami wewnętrznymi, porządkiem publicznym, zabezpieczeniem przeciwpożarowym, studiami, ochroną zabytków kultury, zdrowiem i epidemiologią, działalnością religijną oraz produkcją i handlem, a także poddać się nadzorowi, kontroli i przewodnictwu właściwych departamentów lokalnych rządu ludowego.
Organizacje zarządzające ośrodkami działalności religijnej winny ustanowić system ochrony zabytków kultury, wyznaczyć odpowiedzialnych za kontrolę przeciwpożarową i bezpieczeństwo zgodnie z właściwymi przepisami państwa i regionu autonomicznego.
Artykuł 19: Ośrodki działalności religijnej przyjmują zawodowy personel religijny stosownie do możliwości zapewnienia utrzymania w danym miejscu, wymogów zarządzania i możliwości finansowych lokalnych obywateli religijnych oraz zgodnie z właściwymi przepisami państwa i regionu autonomicznego w sprawie zawodowego personelu religijnego; ośrodki działalności religijnej odpowiadają za formalności związane z potwierdzeniem i przyjęciem oraz prowadzą wymaganą dokumentację.
Artykuł 20: Ośrodki działalności religijnej, które prowadzą studia pism religijnych, winny spełniać następujące warunki:
ośrodek powinien wykazać się prowadzeniem takich studiów w przeszłości,
ośrodek powinien dysponować stosunkowo wysoką liczbą personelu nauczającego, posiadającego odpowiednią wiedzę na temat religii,
cel prowadzenia studiów powinien być właściwy i poprawny, a przekazywane treści legalne,
liczba uczniów nie może przekraczać ustalonych możliwości ośrodka działalności religijnej,
uczniowie powinni podlegać wszechstronnemu systemowi zarządzania.
Artykuł 21: Ośrodki działalności religijnej, które prowadzą studia pism religijnych, winny uzyskać zgodę właściwego departamentu do spraw religii szczebla prefektury, a następnie wystąpić o zezwolenie departamentu do spraw religii regionu autonomicznego. Departament do spraw religii regionu autonomicznego powinien udzielić zgody lub jej odmówić w ciągu trzydziestu dni od daty wpłynięcia wniosku.
Artykuł 22: Na terenie ośrodka działalności religijnej mogą być sprzedawane artykuły religijne, przedmioty sztuki religijnej oraz publikacje religijne.
Artykuł 23: W celu uzyskania samowystarczalności ośrodki działalności religijnej mogą świadczyć usługi i prowadzić społecznie użyteczną działalność, taką jak handel czy turystyka, zgodnie z odpowiednimi przepisami państwa i regionu autonomicznego. Wszystkie uzyskane w ten sposób środki podlegają kontroli finansowej i księgowej.
Artykuł 24: Drogi, instalacje wodne, oświetlenie zewnętrzne oraz instalacje radiowe i telewizyjne na terenie ośrodków działalności religijnej powinny stanowić część lokalnego planu zagospodarowania przestrzeni.
Artykuł 25: Ośrodki działalności religijnej będące ważnymi atrakcjami turystycznymi mogą zachować część dochodów uzyskanych ze sprzedaży biletów i wykorzystywać te środki na utrzymanie ośrodka działalności religijnej, ochronę zabytków kultury, unowocześnienie zaplecza turystycznego oraz pieczę nad otaczającym je środowiskiem naturalnym.
Artykuł 26: Ośrodki działalności religijnej winny zapobiegać wypadkom na swoim terenie oraz incydentom, godzącym w jedność narodowości lub stabilizację społeczną.
W przypadku wypadku lub incydentu organizacja zarządzająca ośrodkiem działalności religijnej winna powiadomić bezzwłocznie departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu i udzielić wszelkiej pomocy właściwym departamentom w zgodnym z prawem rozwiązaniu problemu.
Artykuł 27: Działalność religijna na dużą skalę, przekraczająca granice regionu lub wykraczająca poza ramy przepisów obowiązujących w ośrodku działalności religijnej, bądź działalność religijna na dużą skalę w miejscu, które nie jest ośrodkiem działalności religijnej, winna spełniać następujące warunki:
działalność musi być zgodna z credo i doktryną tradycji religijnej,
należy przedstawić wcześniej dokładny opis działalności, obejmujący kwestie takie jak czas, miejsce, trasy, rodzaj personelu, główne ceremonie oraz zabezpieczenie przed nagłymi wypadkami.
Artykuł 28: Na trzydzieści dni przed planowaną działalnością religijną na dużą skalę, która wykracza poza jurysdykcję jednostki administracyjnej, należy złożyć następujące wnioski i uzyskać zgody:
wnioski o działalność międzymiejską w lokalnym departamencie do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu,
wnioski o działalność międzyokręgową w lokalnym departamencie do spraw religii szczebla prefektury,
wnioski o działalność międzyprefekturalną w departamencie do spraw religii regionu autonomicznego.
Departament do spraw religii powinien udzielić zgody lub jej odmówić w ciągu dwudziestu dni od daty wpłynięcia wniosku i niezwłocznie powiadomić właściwe departamenty.
W przypadku działalności religijnej, której skala przekracza granice regionu autonomicznego, stosuje się „Przepisy dotyczące kwestii religijnych" Rady Państwa.
Departamenty religii, policja, departamenty ruchu drogowego w lokalnych rządach ludowych oraz komitety dzielnicowe, rządy okręgów i wyższych szczebli w przypadku działalności religijnej na dużą skalę odpowiadają za zarządzanie zgodnie ze swoimi kompetencjami, by działalność religijna odbywała się bezpiecznie i w sposób uporządkowany.
Część III
Zawodowy personel religijny
Artykuł 29: Zawodowy personel religijny zatwierdza dana organizacja religijna. Po rejestracji i wpisie do akt w departamencie do spraw religii rządu ludowego na szczeblu wyższym niż okręg może on uczestniczyć w działalności religijnej.
Sposób zatwierdzenia statusu zawodowego personelu religijnego leży w gestii organizacji religijnych regionu autonomicznego.
Artykuł 30: Prawo chroni personel religijny w sytuacji kierowania rytuałami religijnymi, odprawiania ceremonii religijnych i religijnych ceremonii wyświęcania, uczestnictwa w opracowywaniu ksiąg religijnych, studiowania kultury religijnej i oceniania postępów w studiowaniu pism religijnych oraz badania kultury religijnej i uczestniczenia w programach wymiany.
Artykuł 31: Na prośbę obywateli religijnych personel religijny może odprawiać proste ceremonie religijne w miejscach pochówku przez powietrze i w domach obywateli religijnych.
Artykuł 32: Zgodnie z właściwymi przepisami państwa i regionu autonomicznego zawodowy personel religijny może korzystać z odpowiednich świadczeń socjalnych.
Artykuł 33: Z wyjątkiem sytuacji, o których mowa w art. 31, zawodowy personel religijny nie posiadający zgody departamentu do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego, nie może prowadzić działalności religijnej - takiej jak wyświęcanie mnichów lub mniszek, konsekrowanie, objaśnianie sutr buddyjskich, nawracanie i zdobywanie wiernych - poza ośrodkami działalności religijnej.
Artykuł 34: Zawodowy personel religijny i obywatele religijni nie mogą rozpowszechniać książek, zdjęć i innych materiałów, które godzą w jedność narodowości lub zagrażają bezpieczeństwu państwa.
Obywatele religijni nie mogą prosić zawodowego personelu religijnego o czytanie z zakazanych pism religijnych.
Artykuł 35: Personel, który został wydalony z klasztoru albo nie posiada „Świadectwa personelu religijnego", nie może uczestniczyć w działalności religijnej w roli zawodowego personelu religijnego.
Artykuł 36: Reinkarnacja tulku w tradycyjnym buddyzmie tybetańskim odbywa się - w ośrodku działalności religijnej pod kierownictwem organizacji religijnej - zgodnie z odpowiednimi przepisami państwa i regionu autonomicznego oraz zgodnie z tradycjami religijnymi i systemami historycznymi.
Bez upoważnienia departamentu do spraw religii regionu autonomicznego organizacje i osoby prywatne nie mogą poszukiwać ani rozpoznawać tulku i chłopców duszy.
Artykuł 37: W przypadku poszukiwania lub zatwierdzenia tulku poza granicami naszego regionu, nasza regionalna organizacja religijna skonsultuje się z odpowiednią organizacją religijną szczebla prowincji i złoży sprawozdanie w departamencie do spraw religii rządu ludowego naszego regionu.
W przypadku poszukiwań i zatwierdzenia tulku w naszym regionie przez instytucje z innych regionów, zewnętrzna organizacja religijna szczebla prowincji będzie się konsultować z naszą regionalną organizacją religijną i złoży sprawozdanie w departamencie do spraw religii rządu ludowego naszego regionu.
Artykuł 38: Organizacje religijne i organizacje demokratycznego zarządzania w ośrodkach działalności religijnej organizują i prowadzą działalność buddyjską w postaci ceremonii intronizacji, wyświęcania mnichów oraz akademickiego promowania tulku zgodnie z odpowiednimi przepisami. Departamenty do spraw religii delegują pracowników, którzy nadzorują i kierują tą działalnością.
Artykuł 39: Ośrodki działalności religijnej powinny opracować i przedstawić jasne, praktyczne metody wspierania rozwoju, edukacji i kierowania tulku. Tulku muszą podlegać kontroli organizacji zarządzającej ośrodkiem działalności religijnej, w którym przebywają.
O wyznaczeniu nauczyciela religii lub kultury dla tulku należy powiadomić lokalne biuro do spraw religii rządu ludowego na szczeblu okręgu lub wyższym po zaakceptowaniu kandydatury przez organizację zarządzającą ośrodkiem działalności religijnej oraz lokalną organizację religijną.
Artykuł 40: Poza środkami finansowymi przekazywanymi jako datki za prowadzenie lub nadzorowanie przez tulku działalności religijnej na terenie ośrodka działalności religijnej, wszystkie środki finansowe ofiarowywane tulku m.in. przez ośrodek działalności religijnej oraz ekwipunek religijny i przedmioty osobistego użytku w kwaterze tulku w ośrodku działalności religijnej stanowią własność ośrodka działalności religijnej, ale są przeznaczone do użytku tulku.
Artykuł 41: Zawodowy personel religijny, który opuszcza ośrodek działalności religijnej w celu odbycia pielgrzymki do miejsca podległego lub nie jurysdykcji jednostki administracyjnej odpowiedzialnej za macierzysty ośrodek działalności religijnej, musi posiadać dowód tożsamości wydany przez departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego i „Świadectwo zawodowego personelu religijnego" oraz zameldować się i złożyć sprawozdanie w departamencie do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego tam, gdzie znajduje się cel pielgrzymki. Po zakończeniu okresu pielgrzymowania zawodowy personel religijny winien bezzwłocznie wrócić do macierzystego ośrodka działalności religijnej.
Artykuł 42: Zawodowy personel religijny z naszego regionu, który otrzymuje zaproszenie do udziału w działalności religijnej poza granicami regionu autonomicznego, winien przedstawić to zaproszenie lokalnemu departamentowi do spraw religii w celu złożenia podania, a następnie stawić się na rozmowę w celu uzyskania zgody w departamencie do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego. Po otrzymaniu raportu lokalnego departamentu do spraw religii rządu ludowego, departament do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego konsultuje się z departamentem do spraw religii właściwej prowincji i w ciągu trzydziestu dni od daty wpłynięcia wniosku podejmuje decyzję o odmowie lub udzieleniu zezwolenia.
W celu zaproszenia zawodowego personelu religijnego spoza regionu autonomicznego do udziału w działalności religijnej na terenie regionu autonomicznego, organizacja religijna z regionu autonomicznego składa wniosek w departamencie do spraw religii regionu autonomicznego. Po otrzymaniu podania departament do spraw religii regionu autonomicznego konsultuje się z departamentem do spraw religii rządu ludowego właściwej prowincji i w ciągu trzydziestu dni od daty wpłynięcia wniosku podejmuje decyzję o odmowie lub udzieleniu zezwolenia.
Artykuł 43: Zawodowy personel religijny z regionu autonomicznego, który wybiera się do innych prefektur w celu studiowania pism religijnych, winien uzyskać zgodę lokalnego departamentu do spraw religii i przedstawić sprawozdanie departamentowi do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego.
Zawodowy personel religijny z regionu autonomicznego, który wybiera się do innych prowincji w celu studiowania pism religijnych, oraz zawodowy personel religijny z innych prowincji, który zamierza studiować pisma w regionie autonomicznym, winien uzyskać zezwolenia obu departamentów do spraw religii szczebla prowincji.
Studiując pisma, personel religijny winien stosować się do zasad obowiązujących w danym ośrodku działalności religijnej i podlegać kontroli lokalnego departamentu do spraw religii rządu ludowego oraz organizacji zarządzającej ośrodkiem działalności religijnej.
Artykuł 44: W przypadku zaproszenia do regionu autonomicznego personelu religijnego z zagranicy w celu odwiedzin albo studiów religijnych czy wymiany, organizacja religijna regionu autonomicznego winna złożyć podanie w departamencie do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego. W ciągu dwudziestu dni od daty wpłynięcia wniosku departament do spraw religii rządu ludowego regionu autonomicznego wraz z departamentem spraw zagranicznych regionu autonomicznego winny przekazać podanie wraz z opinią ludowemu rządowi regionu autonomicznego. Rząd ludowy regionu autonomicznego podejmuje decyzję o odmowie lub udzieleniu zezwolenia w ciągu dwudziestu dni od daty otrzymania wniosku. Zagraniczny personel religijny, który za zgodą przyjeżdża do regionu autonomicznego, winien poddać się zarządzaniu lokalnego departamentu do spraw religii rządu lokalnego oraz departamentu spraw zagranicznych.
Artykuł 45: Tybetańscy ziomkowie z zagranicy mogą uczestniczyć w działalności religijnej w ośrodkach działalności religijnej w naszym regionie, nie mogą jednak przewodniczyć działalności religijnej ani angażować się w działalność taką jak wyświęcanie mnichów i mniszek, konsekrowanie, objaśnianie sutr buddyjskich, nawracanie i zdobywanie wiernych.
Część IV
Odpowiedzialność prawna
Artykuł 46: Kiedy organizacje religijne, ośrodki działalności religijnej i personel religijny naruszają postanowienia art. 3, ustęp 3 niniejszych przepisów, wykorzystując religię do narażania bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa publicznego, zakłócania porządku zarządzania społecznego, naruszania praw indywidualnych i demokratycznych innych obywateli lub przywłaszczania własność publicznej i prywatnej, sprawę rozpatruje w trybie administracyjnym właściwa organizacja zarządzająca, jeśli okoliczności są błahe i nie doszło do przestępstwa; gdy okoliczności są poważne i noszą znamiona przestępstwa, należy zgodnie z prawem ustalić odpowiedzialność karną.
Artykuł 47: Kiedy organizacja religijna lub ośrodek działalności religijnej narusza postanowienia art. 12, ustęp 2, przyjmując bez zgody datki z zagranicy, departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego konfiskuje dotację. Jeżeli okoliczności są poważne, instytucja rejestrująca organizację religijną lub ośrodek działalności religijnej nakazuje usunięcie ze stanowiska osoby odpowiedzialnej w organizacji religijnej albo ośrodku działalności religijnej.
Artykuł 48: W przypadku zbudowania bez zezwolenia wolno stojącego posągu religijnego, stupy lub kaplicy z młynem modlitewnym poza granicami ośrodka działalności religijnej z naruszeniem postanowień art. 13, departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego orzeka zgodnie z odpowiednimi przepisami zadośćuczynienie, wstrzymanie prac lub wyburzenie w określonym czasie.
Artykuł 49: W przypadku odbudowy, rozbudowy lub remontu ośrodka działalności religijnej bez zgody i z naruszeniem postanowień art. 16, departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego orzeka wstrzymanie prac lub wyburzenie w określonym czasie.
Artykuł 50: Ośrodki działalności religijnej, które prowadzą zajęcia ze studiowania pism bez zgody i z naruszeniem postanowień art. 21, zostaną powiadomione przez departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego, w jaki sposób zaradzić tej sytuacji, a nielegalnie uzyskane środki finansowe zostaną skonfiskowane. W przypadku pogwałcenia przepisów bezpieczeństwa publicznego, biuro bezpieczeństwa publicznego wymierzy kary zgodnie z prawem.
Artykuł 51: W przypadku pogwałcenia postanowień art. 28 poprzez organizowanie działalności religijnej wykraczającej poza jurysdykcję jednostki administracyjnej bez zgody właściwych departamentów do spraw religii, departamenty do spraw religii wydadzą nakaz zaprzestania takiej działalności; wszelkie nielegalnie uzyskane środki finansowe zostaną skonfiskowane i może być nałożona grzywna ponaddwukrotnie, ale nie więcej niż trzykrotnie, od nich wyższa. Organizacja religijna lub ośrodek działalności religijnej, które bezprawnie organizują działalność religijną, mogą też zostać wezwane przez organ rejestrujący do usunięcia ze stanowiska osoby bezpośrednio odpowiedzialnej za taki incydent.
Artykuł 52: Zawodowy personel religijny, który narusza postanowienia art. 33, prowadząc bez zezwolenia działalność religijną taką jak wyświęcanie mnichów lub mniszek, konsekrowanie, objaśnianie sutr buddyjskich, nawracanie i zdobywanie wiernych, będzie wezwany przez departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego do naprawienia błędów; jeżeli okoliczności są poważne, departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego może zwrócić się do właściwej organizacji religijnej o odebranie winnemu statusu zawodowego personelu religijnego.
Artykuł 53: Zawodowy personel religijny, który narusza postanowienia art. 41, 42, 43 i 44 przekraczając bez zezwolenia granice jurysdykcji działalności religijnej, zostanie wezwany przez departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego do naprawienia błędów. Jeżeli okoliczności są poważne, departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego może zwrócić się do właściwej organizacji religijnej o odebranie winnemu statusu zawodowego personelu religijnego.
Artykuł 54: Tybetańscy ziomkowie z zagranicy, którzy naruszają postanowienia art. 45, przewodnicząc działalności religijnej lub angażując się w działalność taką jak wyświęcanie mnichów i mniszek, konsekrowanie, objaśnianie sutr buddyjskich, nawracanie i zdobywanie wiernych, zostaną wezwani przez departament do spraw religii rządu ludowego szczebla okręgu lub wyższego do naprawienia błędów. Jeżeli okoliczności są poważne, sprawą zajmie się biuro bezpieczeństwa publicznego na podstawie przepisów wjazdowo-wyjazdowych.
Artykuł 55: W razie naruszenia „Przepisów dotyczących kwestii religijnych" Rady Państwa i innych rozporządzeń, w przypadku których sankcje zostały już określone, należy stosować tamte przepisy.
Część V
Postanowienia dodatkowe
Artykuł 56: Przepisy te wchodzą w życie 1 stycznia 2007 roku, zastępując „Tymczasowe metody zarządzania kwestiami religijnymi w TRA" ogłoszone przez Ludowy Rząd TRA 20 grudnia 1991 roku.
Dziampa Phuncog, Przewodniczący TRA, 19 września 2006