Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

 

Ten wrzesień

Oser

 

Mamy sezon na owoce

Chciałam się przebrać do ogródka

Wyobrażając sobie, że gdy tylko księżyc

Osiągnie pełnię, pośrodku tonącego w zieleni i ciszy

Bajkowego sadu zakołysze się ten mój, jedyny

Na którejś z najwyższych gałęzi.

Kłopot bogactwa: którego mam pragnąć?

 

Jestem kapryśna

Niemłoda, nie taka już świeża

Ale wciąż daję się ponosić emocjom

I mamić złudzeniom

Tym razem jest ono takie prawdziwe

Pragnę go całą sobą

Przyniosę wszystko, co trzeba

Pędzę, lekkomyślnie śpiewając

Zarazek w powietrzu

Genialny pisarz, którego wielbię, jest chory, umiera

 

Nawet pełen czystej wody, mój wiklinowy koszyk

Nie ukołysze tego ostatniego nasionka miłości

Lepiej chyba wziąć motykę

Ale jak mają puszczać pędy

Lecznicze zioła, które już wymarły?

Owoc ciągle czeka, odprawiając niegodziwych łotrów

Wszystko tu spowija beznadzieja

Niemniej to tylko ogród wyobraźni

Jak skończy się wrzesień, wszystko będzie dobrze?

 

 

 

 

 

 

Oser (chiń. Weise) urodziła się w Lhasie w 1966 roku. Pisze po chińsku i mieszka w ChRL. We wrześniu 2003 roku jej książka „Zapiski z Tybetu" (chiń. Xizang Biji) znalazła się na indeksie. Władze uznały, że jest „szkodliwa" i zawiera „nieodpowiedzialne" wzmianki o Dalajlamie i Karmapie, który w 2000 roku uciekł do Indii. Oser zmuszono do poddania się samokrytyce - za odmowę ukarano ją usunięciem z pracy, odbierając jej jedyne źródło utrzymania, świadczenia zdrowotne i emerytalne oraz mieszkanie. Dzięki internetowi stała się jednym z nielicznych, niezależnych rzeczników sprawy Tybetu w Chinach.

 

China Rights Forum, nr 4, 2006. 1 września 1965 roku władze chińskie proklamowały Tybetański Region Autonomiczny.