Radio Wolna Azja

1-08-2006

 

Zamknięcie blogów tybetańskiej pisarki

 

Władze chińskie zamknęły popularnego bloga „zakazanej" tybetańskiej pisarki Oser (znanej też pod chińskim imieniem Weise), która powiedziała RFA, że nie jest tym zaskoczona, choć nie udzielono jej żadnych wyjaśnień: „Po prostu sprawdziłam mojego bloga i zobaczyłam, że został zamknięty, napisałam więc do tibetcul.net, licząc na jakąś odpowiedź. Odezwali się koło południa, informując, że urzędnicy centralnego Frontu Jedności polecili oddziałowi monitorowania Internetu w prowincji Gansu zamknąć zarejestrowane tam moje blogi. Nie podano mi żadnych przyczyn. Ponieważ władze chińskie zamykają inne portale i blogi, nie byłam tym szczególnie zaskoczona. W tej chwili nie planuję otwierania ich ponownie. Jestem przede wszystkim pisarką. Nie mogą mi zablokować ust ani palców. Nie istnieje wolność słowa i nie zamierzam zakładać innych portali, więc nie ma sprawy".

 

 

Czterdziestoletnia Oser, absolwentka Południowo-Zachodniego Instytutu Mniejszości Narodowych w Czengdu, jest znaną tybetańską pisarką. Mieszka z mężem, chińskim pisarzem Wang Lixiongiem, w Pekinie. Opublikowała dziesięć książek, w tym zbiór opowiadań „Zapiski tybetańskie" oraz dwie książki o rewolucji kulturalnej. Większość z nich jest w Chinach na indeksie.

 

„Prowadziłam dwa blogi: imienny i Bordową Mapę. Publikowałam tam swoje wiersze, pisałam o mnichach, którzy musieli zrezygnować z powołania i linii kolejowej Amdo-Lhasa oraz prowadziłam forum dyskusyjne". Oba zostały zamknięte 28 lipca. „Pierwszy, Bordowa Mapa, miał około 300 tysięcy odwiedzin, w większości Tybetańczyków. Drugi odwiedzali głównie Chińczycy".

 

Po opublikowaniu „Zapisków" w 2004 roku Oser została usunięta ze Stowarzyszenia Literackiego Tybetańskiego Regionu Autonomicznego i poddana ścisłej inwigilacji. Pisała w nich między innymi o niewzruszonym oddaniu Tybetańczyków dla Dalajlamy, którego władze chińskie oskarżają o „separatyzm".

 

W Internecie zamieszczała teksty poruszające kwestie drażliwe dla komunistycznego rządu Chin, takie jak problem HIV i AIDS, nowa linia kolejowa czy czterdziesta rocznica rewolucji kulturalnej. „Sądzę, że nakaz [zamknięcia blogów] wydał rząd centralny", powiedział AFP administrator jednego z portali. Wangxiu Caidan, tybetańska administratorka tibetcul.net podająca swoje imię w transliteracji chińskiej, twierdzi, że blog Oser należał do najpopularniejszych na tym portalu.

 

„W tym okresie transformacji Tybetańczycy znów są podzieleni na starych i nowych - pisała w związku z materiałem RFA poświęconym rewolucji kulturalnej. - Stare jest niechciane, trzeba nowego. Jakiego wysiłku wymaga przeobrażenie, przepakowanie, a nawet zmiana etyki starych w nowych ludzi? I czy obejmuje sposób przeżywania smutku albo rozpadania się na kawałki? Od wielu lat partyjni wyrobnicy literatury i sztuki przeprawiali, przemalowywali, prześpiewywali, przetańczali, przefilmowywali i przerzeźbiali w ten sposób Tybet, zmieniając prawdziwy obraz historii i podkolorowując go czerwoną ideologią. Ten czerwony, ideologiczny wizerunek zmienił pamięć pokoleń Tybetańczyków".

 

Organizacja Reporterzy bez Granic wyraziła oburzenie zamknięciem blogów Oser i wezwała do ich ponownego otwarcia: „Ponieważ wiersze Oser są w Chinach zakazane, był to jej ostatni środek wyrazu. Zniknięcie tych blogów jest świadectwem determinacji, z jaką władze chińskie usiłują sprowadzić tybetańską kulturę do folkloru dla turystów. Polityczna kontrola Internetu staje się w Chinach coraz ciaśniejsza. Na polecenie rządu wyszukiwarki uniemożliwiają wyświetlanie coraz to nowych zakazanych terminów i zamykane są fora dyskusyjne. Po raz kolejny wzywamy władze chińskie do poszanowania gwarantowanej konstytucyjnie wolności słowa".