Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

Deszcz łez smutku

Dziamphel

Jego ¦wi±tobliwo¶ć na wygnaniu w obcej ziemi

Panczen z Cangu uwięziony w lochu

Ja sierota w pułapce chińskich rz±dów

Nigdzie indziej smutek nie jest tak wielki

Choć wci±ż złoci się dach Potali

Nie ujrzysz na nim lwiego sztandaru

Choć wci±ż stoi złoty tron

Nie ujrzysz na nim niebiańskiej twarzy Lamy

Nawet je¶li wróg uwięzi życie w płomieniach

Nic nie odmieni prawdziwej wierno¶ci

Nawet je¶li sypie pieniędzmi za milczenie

Nigdy nie kupi naszych braci

Je¶li nie pęknie łańcuch jedno¶ci

Je¶li nie przepadnie pamięć umiłowanej bratniej krwi

Nadejdzie wyzwolenie z mroku cierpienia

Wstanie wreszcie słoneczny dzień szczę¶cia

czerwiec 2013

Uprowadzony przez władze w 1995 roku Gendun Czokji Nima urodził się w tybetańskim Cangu, tam też znajduje się siedziba Panczenlamów, klasztor Taszilhunpo. Władze lokalne wielokrotnie próbowały nakłonić - również przekupstwem, z reguły bezskutecznie - bliskich Tybetańczyków, którzy dokonali samospalenia, do podpisywania o¶wiadczeń, zmieniaj±cych dramatyczny protest przeciwko chińskim rz±dom w chorobę psychiczn±, dramat rodzinny itp. Dziamphel pochodzi z Ngaby, epicentrum samospaleń w rejonie Khamu, przył±czonym administracyjnie do chińskiej prowincji Sichuan.