Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

 

Pieśń zwycięstwa narodu tybetańskiego
Z tybetańskiego więzienia nr 1

***

Powstańcie, Tybetańczycy, powstańcie!
Niechaj sześć milionów walczy
O niezmienną prawdę – niepodległość.
Kontynuujcie naszą walkę, naprzód.

Naprzód, naprzód marsz
Naprzód do zwycięstwa.
Naprzód, naprzód marsz
Od zwycięstwa do zwycięstwa.

Niechaj zjednoczą się trzy prowincje,
Musimy przegnać z Tybetu
Rządzących nim faszystów.
Choć wróg ma broń,
Pięść sprawiedliwości jest potężniejsza.

Naprzód, naprzód marsz
Pięść prawdy jest silniejsza
Naprzód, naprzód marsz
Z zaciśniętą pięścią prawdy
Naprzód.

Mamy przywódcę, który budzi dumę
Wodza, jakiego nie mają inni.
Jego sława rośnie
Niczym fale wielkiego oceanu.
Bądźcie dumni, bądźcie dumni!
Wzbierają fale wielkiego oceanu.

Naprzód, naprzód marsz
Bądźcie dumni
Naprzód.

Trujące skutki inwazji
Wydają się nieodwracalne.
Najeźdźca jest przebiegły i okrutny,
Lecz opiekunowie Dharmy,
Z białym i czarnym na czele*,
Ukarzą okupanta.
Taka jest natura rzeczy –
Sami się skazali
Na okrutną karę.

Spadnie na nich kara,
Spadnie na nich kara,
Taka jest natura rzeczy.
Spadnie na nich kara,
Bo tak chce natura.
Spadnie na nich kara.

Mamy przyjaciół pod bezkresnym niebem,
Świat wierzy w sprawiedliwość.
Mieszkańcy Tybetu
I tybetańscy uchodźcy
Muszą się połączyć,
Aby odbudować naszą cudowną krainę śniegu.

Odbudować, odbudować!
My, mieszkańcy Tybetu i uchodźcy
Musimy się połączyć.
Naprzód, naprzód marsz,
Odbudujemy naszą cudowną krainę śniegu!

Mangalam! Pomyślność! Błogosławieństwo!

 

 

 

 

Inwokacja petycji z więzienia Drapczi, którą przekazano ONZ w październiku 1991 roku. „Z białym i czarnym na czele": Palden Lhamo i Neczung.