Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

 

Barkhor

Cojak

 

po trzykroć wędrując lhaskim Barkhorem

marzę o ujrzeniu Twej twarzy w tym słonecznym mieście

Tyś kochającym ojcem

Tyś współczującą matką

jesteś bogiem mego serca

najdrogocenniejszym klejnotem

jesteś bogiem mego serca

najdrogocenniejszym klejnotem

 

po trzykroć skłaniając się kornie przed Potalą

marzę o spotkaniu Cię w ogrodach Norbulingki

noce i dnie przepełnia tęsknota

z oczu toczą się łzy

moja miłość jest głęboka jak morze

i niewzruszona niczym skała

moja miłość jest głęboka jak morze

i niewzruszona niczym skała

moja miłość jest głęboka jak morze

i niewzruszona niczym skała

moja miłość jest głęboka jak morze

i niewzruszona niczym skała

 

 

 

 

 

 

Barkhor - dosłownie „wewnętrzny krąg", trakt wokół świątyni Dżokhang w Lhasie, najbardziej czczonego sanktuarium Tybetu, najpopularniejsze miejsce religijnej praktyki korła - okrążania świętych miejsc. Potala i Norbulingka są lhaskimi pałacami Dalajlamów.