21 czerwca zwolniono z Drapczi – na dziewięć miesięcy przed zakończeniem wyroku – Ngałang Czezom, jedną z 14 mniszek, które w 1993 roku ukarano podniesieniem wyroków za nagranie kasety z pieśniami niepodległościowymi. Po protestach z maja 1998 roku traktowano ją z wyjątkową brutalnością. W tym roku zwolniono przedterminowo trzy inne “śpiewające mniszki”: Gjalcen Dolkar, Ngałang Czekji i Tenzin Thupten.

Ngałang Czezom (imię świeckie: Pasang Lhamo, chiń. Awang Quzong), mniszka oddalonego o około 50 km od Lhasy klasztoru Czubsang w okręgu Toelung Deczen, została aresztowana 21 marca 1992 roku za udział w demonstracji. Miała wówczas 22 lata. 4 września lhaski Pośredni Sąd Ludowy skazał ją na pięć lat więzienia za “działalność wywrotową”. Początkowo więziono ją w Guca, lhaskim areszcie śledczym Biura Bezpieczeństwa Publicznego, skąd trafiła do Drapczi, więzienia nr 1 Tybetańskiego Regionu Autonomicznego.

W czerwcu 1993 roku wraz z innymi mniszkami nagrała potajemnie kasetę z pieśniami, mówiącymi o wolności, niepodległości i smutku po stracie Tybetu. Kiedy władze dowiedziały się o istnieniu taśmy, którą udało się przemycić z więzienia, ukarały wszystkie mniszki – odbywające wyroki od trzech do siedmiu lat więzienia – podniesieniem kar od pięciu do dziewięciu lat. Pięcioletni wyrok Ngałang Czezom podniesiono o sześć lat.

Po protestach, do których doszło w Drapczi w maju 1998 roku, była brutalnie bita, przesłuchiwana i więziona w karcerze. Świadkowie twierdzą, że traktowano ją – oraz Ngałang Sangdrol – ze szczególnym okrucieństwem. Podobnie jak inne uczestniczki protestu straciła prawo do odwiedzin.

Władze chińskie potwierdziły jej uwolnienie, ale nie udzieliły żadnych wyjaśnień. Najprawdopodobniej została zwolniona ze względów medycznych lub “okazała oznaki skruchy”. Ngałang Czezom jest jedną z kilkorga słynnych więźniów politycznych wypuszczonych w tym roku z Drapczi przed odbycie pełnego wyroku.