Dla Tybetańczyków, a także mieszkańców tego świata ten dzień jest dniem szczególnym, ponieważ właśnie tego dnia odkryliśmy lekarstwo na wszystkie cierpienia ludzkości i światło, które prowadzi nas na ścieżce oświecenia. Dlatego też składamy dziś najlepsze życzenia całej ludzkości oraz Tybetańczykom w Tybecie i poza jego granicami.

Ogromna praca Jego Świątobliwości Dalajlamy dla dobra całej ludzkości, a zwłaszcza obdarzenie narodu tybetańskiego prawdziwie tybetańskim ustrojem demokratycznym, przeobrażenie ruchu na rzecz rozwiązania problemu Tybetu w kampanię o charakterze całkowicie pokojowym oraz przedstawienie idei Środkowej Drogi, wedle której Tybet pozostanie w strukturach Chińskiej Republiki Ludowej, o ile wszyscy Tybetańczycy będą mogli korzystać z prawdziwej autonomii, są wielkim przykładem zasługującym na szacunek tak Tybetańczyków, jak i Chińczyków. Korzystając z okazji, Kaszag pragnie wyrazić swą wdzięczność, powtarzając uroczyste ślubowanie szczerego kontynuowania owej polityki zgodnie z życzeniami Jego Świątobliwości Dalajlamy.

Podstawą idei Środkowej Drogi Jego Świątobliwości Dalajlamy było stanowisko Deng Xiaopinga, który w 1979 roku oświadczył, że „przy pomocy dialogu rozwiązać można wszystkie kwestie z wyjątkiem niepodległości Tybetu”. Jego Świątobliwość Dalajlama konsekwentnie prowadzi tę politykę od ponad 24 lat i robi wszystko co w jego mocy, by budować zaufanie i atmosferę sprzyjającą zbliżeniu obu stron. Wszyscy wiedzą również, że nawet w latach pięćdziesiątych, kiedy obowiązywała Siedemnastopunktowa Ugoda, Jego Świątobliwość Dalajlama niezmordowanie pracował na rzecz pokojowego współistnienia, rozwijając serdeczne stosunki między narodem tybetańskim i chińskim. Ponieważ Tybetańczycy w Tybecie i poza jego granicami pokładają wiarę i ogromne nadzieje w Jego Świątobliwości Dalajlamie, jest on, naturalnie, rzecznikiem oraz jedynym przywódcą wyrażającym prawdziwe aspiracje narodu tybetańskiego. Myślenie o przyszłości sześciu milionów Tybetańczyków jest przeto jego oczywistym obowiązkiem, od którego nie może się uchylić.

Nikt nie ukryje faktu, że w Tybecie mamy do czynienia z wieloma palącymi, złożonymi problemami. Mówiło o tym i pisało wielu kompetentnych tybetańskich przywódców i członków partii komunistycznej, między innymi poprzedni Panczenlama. Wszyscy Tybetańczycy żywią głęboki żal i niechęć wobec polityki, jaką uprawia w Tybecie Chińska Republika Ludowa.

23 maja 2004 roku Biuro Informacji Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej opublikowało białą księgę poświęconą „Regionalnej autonomii etnicznej w Tybecie”. Uważnie ją przestudiowaliśmy. Pełno w niej skrajnie lewackiej retoryki i oczywiście nie zgadzamy się z wieloma przedstawionymi w niej poglądami. Publikując co pewien czas białe księgi, nie da się ukryć prawdziwej, smutnej sytuacji w Tybecie. Podkopuje to tylko próby budowania wzajemnego zaufania.

Tybetańczycy i przyjaciele Tybetu na całym świecie niecierpliwie oczekują stosownej odpowiedzi tybetańskiego rządu emigracyjnego na ostatnią chińską białą księgę. Doskonale rozumiemy ich uczucia i niepokoje, niemniej jednak postanowiliśmy nie odpowiadać publicznie w tej chwili na ów dokument.

Podejmujemy tę decyzję w szerszym interesie szukania rozwiązania problemu Tybetu w dialogu. Od czasu ponownego nawiązania bezpośrednich kontaktów naszym priorytetem pozostaje proces dialogu i pojednania i nie podejmujemy żadnych działań, które mogłyby mu zaszkodzić. Postanowiliśmy więc podejść do tego problemu w sposób racjonalny i trzeźwy.

W kwestiach tyczących Tybetu istnieją najwyraźniej dwie wersje i dwie perspektywy – tybetańska i chińska. Musimy zdawać sobie z tego sprawę. Jesteśmy przekonani, że różne zdania należy godzić w procesie dialogu i negocjacji, a nie narzucać. Zgodnie ze stanowiskiem Jego Świątobliwości Dalajlamy nie należy rozpamiętywać przeszłości, lecz patrzeć w przyszłość i budować stosunki, które przyniosą prawdziwą przyjaźń, wzajemne zrozumienie i szacunek między narodem tybetańskim i chińskim.

Powiadomiliśmy chińskich przywódców, że pragniemy kontynuować proces zapoczątkowany we wrześniu 2002 roku, ponownie wysyłając przedstawicieli Jego Świątobliwości Dalajlamy do Chin. Kiedy do owej wizyty dojdzie, wysłannicy będą nadal poruszać sprawy istotne dla narodu tybetańskiego.

Stanowisko Jego Świątobliwości Dalajlamy wobec rozwiązania problemu Tybetu zyskuje coraz większe poparcie i szacunek na arenie międzynarodowej. 15 czerwca 2004 roku Komisja Europejska publicznie wyraziła zadowolenie z dwóch wizyt wysłanników Jego Świątobliwości w Chinach, wzywając do „wzmocnienia i pogłębienia tego procesu”. „Jedynym realistycznym sposobem znalezienia trwałego rozwiązania problemu Tybetu” jest według Unii Europejskiej dialog między Jego Świątobliwością Dalajlamą a władzami chińskimi.

Pragniemy ponownie wezwać przywódców Chińskiej Republiki Ludowej do wykorzystania możliwości, jaką niesie proponowana przez Jego Świątobliwość Dalajlamę Środkowa Droga, wycofania się ze sztywnego stanowiska i przyjęcia pojednawczej postawy wobec rozwiązania problemu Tybetu w interesie zachowania jedności i stabilności Chińskiej Republiki Ludowej.