International Campaign for Tibet (ICT)

Gjalcen Dolkar ma 33 lata; jest mniszką klasztoru Garu. 22 sierpnia 1990 roku uczestniczyła wraz z 12 innymi mniszkami tego klasztoru w pokojowej demonstracji w Lhasie. Aresztowano ją i skazano na cztery lata więzienia. W październiku 1993 roku znalazła się w 14 grupie mniszek, które nagrały w więzieniu Drapczi kasetę z pieśniami niepodległościowymi. Była za to torturowana, a jej karę podniesiono do 12 lat.

Gjalcen Dolkar uciekła z Tybetu z grupą swoich rodaków. Do Nepalu dotarła 22 października po szesnastu dniach wyczerpującego marszu. Granicę przekroczyła w regionie Solokhumbu. Ucieczka była bardzo trudna. Gjalcen Dolkar zwichnęła nogę w kostce i nie chcąc opóźniać marszu, poprosiła towarzyszy ucieczki, żeby szli bez niej. Po dwóch dniach samotnej wędrówki ponownie dołączyła do grupy, która musiała się cofnąć po zagubionego w śniegu chłopca.

Gjalcen Dolkar została zwolniona z Drapczi w marcu 2002 roku – na pięć miesięcy przed zakończeniem wyroku. W więzieniu straciła zdrowie; potrzebowała opieki lekarskiej, której jej odmówiono. W rodzinnym miasteczku była śledzona przez chińskich funkcjonariuszy i nie mogła swobodnie podróżować. W końcu postanowiła uciec do Lhasy, gdzie spotkała byłą współwięźniarkę z Drapczi, Ngałang Sangdrol, według której Gjalcen była bardzo osłabiona i nie miała nawet pieniędzy na leczenie. „Cieszę się, że moja przyjaciółka zdołała w końcu uciec przed chińską brutalnością – powiedziała Ngałang Sangdrol. – Teraz musi znaleźć nowy dom na wygnaniu”. ]