Na wiecznie uśmiechniętej twarzy
Nie było nawet śladu
Bólu i mordęgi
Które zgotował jej krwawy wiek XX.

Chińska kula
Zabrała jej męża
I obu synów
Jednego po drugim.

Straciła wszystko
Co uważała za swoje.
Nawet własny kraj
I cywilizację, którą kochała.

Nie straciła tylko ducha.
„Nie ma czasu na nieszczęścia”, śmiała się.
„Jeżeli nie możemy zrobić nic pożytecznego,
Przynajmniej się cieszmy”.